Geurtonen: Bos, ceder, eik, den, dierlijke muskus, metallic zilver, hout Deze geur begint sterk met verse dennen, mos en bos. Maar naarmate het vervaagt, begin je die diepe dierlijke muskus te ruiken. Met dat kleine iets metallisch waar je je vinger niet op kunt leggen. Deze geur vertelt het verhaal van begin tot eind met de tonen die vervagen en blijven. En wat echt leuk is, de geur ruikt anders bij elke persoon. DE WOLF Door onze cocons van staal en glas voelen we het bos ons roepen. Over het gezoem van witte ruis horen we het geluid van de wind die door de dennen waait. Wanneer we naar de volle maan kijken, zijn onze ogen groot en wild. Is het niet ongebruikelijk hoe we beter in staat zijn om grassprieten, de bladeren van bomen en de contouren van bergen te zien onder de zachte gloed van de maan? Overweeg het belang van deze momenten: ze zijn tekenen dat het dier in ons nog steeds eeuwige waarheid kan vinden te midden van moderne onwaarheden. 10ml glazen roller met roestvrijstalen roller ingrediënten: kokosolie, geurstof, etherische olie Gelieve onze FAQ te bekijken voordat u uw bestelling plaatst. Een vleugje geschiedenis voor de nerds: De legende van de Wolf Man, of de “weerwolf”, heeft eeuwenlang de folklore achtervolgd, met wortels die teruggaan tot het oude Griekenland en middeleeuws Europa, waar vormveranderaars werden gevreesd als vervloekte wezens of agenten van de duivel. Het concept van mannen die onder de volle maan in wolven veranderen, kreeg in de 16e en 17e eeuw momentum. MAAR Tegen de 19e eeuw, toen de gotische horror bloeide, vond de weerwolflegende nieuw leven in Penny Dreadfuls - goedkoop gedrukte papieren maar enorm populaire horrorverhalen die het Victoriaanse publiek in vervoering brachten. Deze wekelijkse series omarmden het macabere en weefden verhalen van bovennatuurlijke terreur, waaronder de dreiging van de weerwolf, vaak afgebeeld als een gekwelde ziel vervloekt door het lot. Dit tijdperk van sensationele verhalen hielp het moderne horrorarchetype vorm te geven en effende de weg voor film en popcultuur. Van deze gruwelijke Victoriaanse verhalen tot de gotische horrorrevival van vandaag, blijft de Wolf Man een blijvend figuur, zowel beest als mens, monster en slachtoffer, voor altijd gevangen tussen het wilde en het beschaafde.