Een van 's werelds eerste voorbeelden van metacommunicatie, "La Trahison des Images," of het Pijpenschilderij, is waarschijnlijk Magritte's meest populaire werk. "Ceci n'est pas une pipe" heeft een eigen leven gekregen. Maar voordat het de popcultuur betrad, had het een doel: de kijker uitdagen om de aard van representatie te verkennen. Magritte's nauwgezette weergave van de pijp, gecombineerd met de geschreven verklaring dat het in feite geen pijp is, benadrukt de kloof tussen taal en visuele waarneming – is een afbeelding van iets dat iets, of slechts een representatie? In beide gevallen, wat zijn de grenzen van representatie? En wat te denken van onze "Geen Pijp" sokken? Zijn het echte sokken geïnspireerd door dit tot nadenken stemmende meesterwerk, of slechts een representatie van diezelfde sokken? Maak je geen zorgen, je krijgt geen representatie per post :)