Modica werd "de vrolijke stad" genoemd omdat de mensen er altijd glimlachten. Er waren veel redenen: de zon maakte hen goedgehumeurd, het leven verliep rustig en er was de lekkerste chocolade ter wereld. Op een dag besloot een jaloerse tovenaar, genaamd "de ongelukkige tovenaar", de glimlach van de inwoners van Modica weg te nemen. Hij was alleen gelukkig als de mensen om hem heen somber en grijs werden, net als hij. Hij vertelde iedereen trieste verhalen en nieuws, vaak ook verzonnen. Maar de inwoners van Modica wisten een reden te vinden om te reageren en te blijven genieten. Als hij tegen iemand zei "een meisje is troosteloos omdat haar katje is overleden", riep een ander "maak je geen zorgen, ik weet hoe ik haar op kan vrolijken", en hij toverde een glimlach op haar gezicht door een reep chocolade uit zijn jas te halen. In Modica hield chocolade de mensen in een goed humeur!