Onder de schatten die werden ontdekt in het graf van de Egyptische koning Toetanchamon bevond zich een sierlijk borstsieraad versierd met edelstenen. Het middelpunt van het artefact is een grote scarabee, uitgehouwen uit een lichtgevende gele steen, nu bekend als Libisch woestijnglas. Het glas was het resultaat van een meteorietinslag die bijna 29 miljoen jaar voor de dood van koning Toet plaatsvond. De inslag in de Libische Woestijn, gelegen in het noordoostelijke deel van de Sahara, zou een grote krater hebben gecreëerd, puin voor mijlen hebben uitgestoten en schokgolven door de grond hebben gestuurd. De intense hitte en druk waren heet genoeg om het omringende kwartszand te smelten bij ongeveer 3.000 °F, waardoor dit natuurlijke glas ontstond dat nu over mijlen verspreid ligt. De resulterende heldergele kleur van dit natuurlijke glas is te danken aan de hoge zuiverheid van het silica. In tegenstelling tot andere natuurlijke glazen die vol onzuiverheden zitten, bevat Libisch woestijnglas meer dan 97% silica. Libisch woestijnglas is tot op de dag van vandaag zeer gewaardeerd; nog een voorbeeld dat de oude Egyptenaren hun tijd ver vooruit waren. Details: Inclusief een monster van 1—2 g in een acrylcapsule. Foto's zijn representatief voor typische exemplaren. Enige natuurlijke variatie in grootte/vorm moet worden verwacht.