Toen Jonas Salk het poliovaccin in 1953 ontwikkelde, weigerde hij het te patenteren en af te zien van winst zodat er meer levens konden worden gered. Hij werd gemotiveerd door zijn overtuiging dat mensen „goede voorouders” moeten zijn voor toekomstige generaties. In de 21ste eeuw ziet filosoof Roman Krznaric precies het tegenovergestelde: onze korte termijn, uitbuitende denkwijzen hebben „de toekomst gekoloniseerd” met een obsessie voor groei tegen alle kosten. Bedrijven ontwijken de maatschappelijke verantwoordelijkheid voor onmiddellijke winsten, politici werpen hun steun achter alles wat hen de volgende verkiezingen zal winnen, en we hebben allemaal moeite om onze aandacht te richten buiten de volgende waarschuwing van onze smartphones. Het resultaat? Een onvergeeflijke kloof tussen de haves en have-nots - en toenemende existentiële bedreigingen - hebben onze soort tot de afgrond van een ramp gebracht. Maar er is hoop, als we in onszelf één cruciale verandering kunnen doorvoeren: handel kortzichtigheid voor langetermijndenken. (Dit boek kan een scherp teken bevatten aan de boven- of onderkant en kan milde tekenen van schapskleding vertonen.)