De weg is lang en zwaar geweest voor deze oude cowboy, maar hij loopt verder over de stoffige vlakte. Gehouwen door zijn eigen doorzettingsvermogen en vastberadenheid leidt het pad verder... door het stof, langs de botten van degenen die het niet hebben gehaald, en naar de spreekwoordelijke eindeloze zonsondergang. De cowboy is moe. Ik weet niet zeker of hij het nog kan volhouden... Zijn tijd is om... Dus hij stopt met doen alsof en keert terug! Tijd om zijn duizelingwekkende paard terug naar de stal te brengen, want de trailrit is voorbij. Hij trekt zijn huuroverall uit, trekt zijn skinny jeans en vintage westernshirt dat hij op eBay scoorde weer aan, en zet de oude blauwlichtbril op om naar de coffeeshop te gaan voor een kurkuma-mylk latte en naar spaghettiwesterns te kijken.