Een lint zonder staart, door Alana Solin

Poëzie, chapbook, 36 pagina's, van Bottlecap Features. Van meet af aan is A Ribbon With No Tail atletisch en nauwkeurig: „Like a ring/that hits the ground rolling the ground”. De strategie die deze gedichten hanteren laat ze niet statisch; integendeel zelfs. Elk gedicht grijpt een scherp randje en ontrafelt, en onthult: „Het spel is zijde/verstrooid, levend. Er is/een plan voor mij.” De spreker kijkt naar de zon die verborgen zit achter haar gereflecteerde silhouet, kijkt naar inkt die in het water beweegt en speelt De Sims, maar onder het banale schuilen in deze gedichten geheimen met patronen en bewegingen. Objecten lopen tegen elkaar aan en komen getransfigureerd tevoorschijn: „De deur wordt een vleugel,/de kamer is een gehavende kraan,/& de trommel een zoemend geluid.