De dreunende drums en krijsende gitaar van Don’t Get Lemon op hun anthemsingle "Working Man’s Ballet" zouden net zo goed te horen kunnen zijn over de luidsprekers van een voetbalveld als in een zweterige nachtclub. Hun merk van luidruchtige dansmuziek schittert boven suikerzoete melodieën die de luisteraar achterlaten met een gevoel van sehnsucht, een weemoedig verlangen waarvan ze nooit wisten dat ze het bij zich droegen.