Poëzie, chapbook, 40 pagina's, van Bottlecap Features. „voordat mijn vader in 2017 overleed, plantte hij vier lila struiken op de heuvel buiten mijn ouderlijk huis: één voor hem, één voor mijn moeder, één voor mijn zus en één voor mij. de grond in dat deel van New York is rotsachtig en droog; simpel gezegd, ze hadden niet naar het land moeten gaan. door pure kracht van een Ram' wil, een wonder, of misschien gewoon een diepe liefde voor Walt Whitman, ze bloeien nog steeds elk voorjaar. mijn debuut poëzie chapbook lila op de adem van de verdoemden is een liefdesbrief aan verlies; tot vergankelijkheid; tot vergeving (zelfs in het licht van verlating). net als de seringen lijkt het onmogelijk - op sommige dagen is het zo - maar ik beloof dat er altijd een nieuwe lente zal komen.