In het Tibetaans boeddhisme worden deze armbanden gebruikt tijdens zegeningen, gebeden, ceremonies of sommige genezingsrituelen (puja) om de natuurlijke orde der dingen te herstellen. De monnik die de ceremonie leidt, bindt ze aan de polsen van de deelnemers, zodat lichaam en geest altijd en stevig verenigd zijn. Voor boeddhisten is de kleur rood het symbool van levenskracht, mededogen en reguleert de taal: Het dragen van deze armband moedigt ons aan om medelevend te zijn met anderen en onze woorden te matigen, omdat de tong vaak meer pijn doet dan een mes. Rode koorden worden door Tibetaanse lama's gezegend en om de pols of om de nek gedragen om ons te beschermen tegen negatieve energie.