Onze gastvrouw had je weer naar het beddengoed zien kijken en stond erop dat je het zou meenemen, de parelroze stof was als een cadeautje in haar armen gevouwen toen we afscheid namen. Je probeerde te weigeren, maar ze drukte het op je, haar openhartige, open gezicht vouwde zich in een glimlach. Je moest erop schilderen; had nog nooit een laken gezien met een gouddraad erin, nauwelijks daar, een trucje van het licht. Je bracht de meeste van onze vluchten door met staren uit het raam en telde de kleuren die je zag in de wolken, in de oceaan, de ongelijke lappendeken van landbouwgrond en bos boven de Verenigde Staten. We hadden duizenden kilometers gereisd voordat we bij onze voordeur aankwamen, slapend op onze voeten, maar je ging meteen naar je studio, spijkerde het laken aan de muur, haalde je paletten tevoorschijn en begon. Handgemaakt in de VS