HET DROEVIGE UUR- tonen van: verse vijgen, varens, mos, zoute tranen, lelie. Gebaseerd op een kistplaat uit de jaren 1800. De Victorianen plaatsten vaak klokken op de doodskisten van de overledenen, waarbij de handen van het instrument bij het verstrijken bevroren waren. Op het moment van overlijden stond de tijd stil, meenden ze. Maar in de veronderstelling dat de klok bleef lopen, dacht men dat de geest van de overledene als een kwaadaardig spook naar de levende wereld zou terugkeren. Er kan inderdaad zoiets bestaan als te veel tijd over hebben. tonen van: verse vijgen, varens, mos, zoute tranen, lelie.