Met een hoogtepunt in de jaren zestig begon de pop-art als een opstand tegen de gangbare benaderingen van kunst en cultuur en evolueerde naar een grootschalige bevraging van de moderne samenleving, het consumentisme, de rol van de kunstenaar en wat een kunstwerk was. De pop-art, belichaamd door Campbell's soepblikken van Warhol, putte uit bronnen en producten op de massamarkt, maar ook uit het banale en kitsch.