In een wereld van overvloedig voedsel en toch toenemende voedselonzekerheid, worden we geroepen om te onthouden dat alle wezens een plek hebben — en op duurzame wijze gevoed kunnen worden — aan de grootste gemeenschappelijke tafel die onze planeet biedt. Recensies Dit prentenboek is een geïllustreerd gedicht dat het idee presenteert dat voedsel iedereen op aarde verbindt en dat er genoeg is voor iedereen. „De grootste tafel is niet gedekt/in een enkel huis—/oh nee, hij strekt zich uit over de continenten,/en niemand eet alleen.” Verder wordt de tafel, de picknickbank, het dienblad en de stranddeken beschreven als een plek „waar we allemaal voor onszelf kunnen zorgen,/en waar we allemaal te eten krijgen,/en niemand is afgewezen/met alleen rijst of brood.