"Terwijl je door het bos loopt, draai je een paar eikenbladeren om die voor je verspreid liggen en onderzoek je hun scherpe details. Onder een ervan vind je een slapend motje. Zijn lichaam en vleugels zoemen met de verstoring, fluisterend geheime, onvertelde verhalen van een goed geleefd leven. Je verwondert je een moment over zijn donzige gestalte voordat het wegfladdert door de etherische gloed van gefilterd licht... je stopt het blad in je zak voor veilig bewaren en wordt vervuld met hernieuwde verwondering."