De Lotus, ook bekend als de heilige bloem en de „Waterlelie”, heeft dezelfde spirituele betekenissen van 3 verschillende stromingen. In het oude Egypte werd de lotus geassocieerd met het goddelijke. Veel van de bewakers waren in het oude Egypte beschilderd met lotusbloemen. Ze gaven deze bloem, het symbool van schepping, wedergeboorte, en de zon, goden en godinnen, niet alleen vereren de lotusbloem kracht schoonheid vóór zoveel medicinale en cosmetische eigenschappen in het Hindoeïsme, de lotusbloem wordt ook geassocieerd met het goddelijke. Het is een bekende favoriet en wordt het meest aanbeden onder de goden. Alle hindoegoden zijn verbonden met de heilige levensbloem. In feite werd de hindoeïstische visie op de schepping van de wereld gecreëerd of geboren door de gouden Lotus. De lotus is een van de acht gunstige symbolen van het boeddhisme, de ware aard van meningen die via Samsara naar de schoonheid van helderheid van verlichting rijden. De geboorte van Boeddha wordt vertegenwoordigd door de heilige bloem.