Chimera Call—een naam die je de rillingen over de rug zou moeten laten lopen, als je weet wat goed voor je is. Deze blend, mijn liefste, is niet voor de zwakkeren van hart. Gemaakt met de zorg en precisie die alleen een heks van mijn kaliber kan opbrengen, is het een brouwsel van verwennerij en gevaar, mijn eigen felle natuur in een kopje. In het hart ligt honeybush, warm en uitnodigend, als de eilandbries die de mannen van die beroemde kapitein naar mijn deuren lokte. Maar laat je niet misleiden door de zoetheid. De roos en jasmijn, delicaat en geurend, zijn de instrumenten van mijn ambacht—subtiel, verleidelijk en volkomen onweerstaanbaar. Ze wervelen samen als een gefluisterd geheim, dat je dieper in mijn web trekt. Maar laten we de witte chocolade niet vergeten, die luxueus in de thee smelt en het verandert in een fluweelzachte elixer die kalmeert en verleidt. Het is een traktatie, een verleiding, net als de beloften die ik maak aan degenen die te dichtbij dwalen. En toch, elke roos heeft zijn doorn, nietwaar? Een vleugje roze peperkorrels bijt je, een herinnering dat schoonheid niet zonder verdediging is. Het danst op je tong, blijft net lang genoeg hangen om je te laten afvragen wat er nog meer onder de oppervlakte ligt. Elke slok van Chimera Call is een reis, een ervaring, een test van wilskracht. Zal je bezwijken voor het genot dat het biedt, of zal je de kracht in de beker herkennen? Ik ben tenslotte Circe—meester van mijn lot, en misschien ook van het jouwe. Wanneer je deze blend drinkt, stap je in mijn wereld, waar elke zet berekend is, elk genot is doordrenkt met slechts een vleugje gevaar. Maar is dat niet wat het leven interessant maakt?