John Cage (1912–1992) revolutioneerde de moderne muziek en vormde de naoorlogse kunst met zijn radicale compositiepraktijken. Bekend om zijn gebruik van toeval en stilte, was Cage een pionier in elektronische muziek en het gebruik van onconventionele instrumenten. Dit boek volgt Cage's nalatenschap vanaf de vroege kritische reacties tot hedendaags wetenschappelijk onderzoek. Jongere wetenschappers hebben zijn nalatenschap benaderd met nieuwe perspectieven en scepsis. Deze verzameling essays verkent de vele nuances van Cage en zijn werken, en de blijvende en diepgaande impact die ze hadden op moderne en postmoderne kunst. Dit boek is geschreven door Julia Robinson, een assistent-professor in de afdeling Kunstgeschiedenis aan de New York University. (Dit boek kan een markering met een stift op de boven- of onderrand bevatten en kan lichte tekenen van gebruikssporen vertonen.)