Decennia lang oogstten Europeanen en Noord-Amerikanen kelp vanwege het jodium. De bladeren werden bij eb van blootliggende rotsen afgesneden, vandaar een populaire naam: snijwiet. Uiteindelijk vervingen andere jodiumbronnen kelp en werd de oogst stopgezet. Kelp bevat zeker veel jodium. In de tijd vóór gejodeerd zout, toen jodiumtekort een reëel probleem was, was kelp een echte zegen. Maar tegenwoordig is jodiumtekort vrijwel ongehoord in ontwikkelde landen. Vooral kelp is een goede bron van kalium, calcium, jodium, magnesium en selenium. Kelp bevat ook een ingrediënt, Fucoidan. Fucoidan is een gesulfateerd polysaccharide dat voorkomt in de celwanden van veel soorten bruin zeewier. Fucoïdanen kunnen de immuunfunctie ondersteunen, cardiovasculaire ondersteuning bieden en kunnen bepaalde ontstekingsniveaus binnen een gezond bereik houden. Het jodium in Kelp bevordert een gezonde stofwisseling.